Al meer dan de helft van onze reis zit erop. We genieten elke ochtend van onze heerlijke Israëlische ontbijtjes. In ons Jeruzalemse B&B krijgen we elke ochtend een heerlijke, superfijn gesneden fruitsalade. We eten elk ons kommetje helemaal leeg. Ook de sandwichen die voor ons worden klaargemaakt, zijn niet te versmaden. Heerlijk met tomaten, soort mozzarellakaas en olijven. Met een volle maag gaan we zo elke dag op stap. Vandaag gaan we op de muren van Jeruzalem wandelen. We beklimmen ze bij de Jaffapoort en willen zo naar de leeuwenpoort wandelen. Ongeveer de halve stad om. De totale omtrek van de muur schijnt zo'n 4 km te zijn. De gemiddelde hoogte is 12 meter.
We moeten goed opletten: veel ongelijke stenen, steile trappetjes die hoogteverschillen overbruggen, gammele hekjes aan de zijkant. Maar de kinderen zijn moedig en stappen goed mee. Het is verder dan we gedacht hadden. We zijn een lange tijd op de muur omdat we ook steeds even tussen de kantelen door willen kijken!
Het eerste deel lopen we vooral langs de christelijke wijk en zien we beneden ons een aantal schooltjes waar de kinderen allemaal mooi in uniform schoollopen. Na de Damascuspoort lopen we om de moslimwijk heen en na de nonnen zien we hier vooral de gesluierde moslimdames en meisjes lopen. En natuurlijk ook de naar het schijnt altijd ruziënde arabische jongetjes. 
Bij de Leeuwenpoort - die tegenover de Olijfberg ligt- verlaten we de muren en vooral de kinderen zijn bekaf. Even een rustpauze. Deze poort wordt ook wel Stefanuspoort genoemd omdat hier in de buurt Stefanus gestenigd is. Met grote ogen kijken we hoe links van de poort een auto een trap van ongeveer 10 treden oprijdt.
Hierna dalen we het dal in om aan de overkant aan de voet van de Olijfberg Gethsemane te bezoeken. Helaas sluiten ze net, maar we mogen nog een foto maken van de naar zeggen 2000 jaar oude olijfbomen.
De mensen van de monastery aan de overkant van het weggetje zijn zo vriendelijk ons even in hun privétuin binnen te laten. Zo kunnen we even rondwandelen in een tuin met olijfbomen en eraan denken hoe Jezus hier ongeveer gebeden heeft. Hier in de buurt werd Hij gevangengenomen.
De dichtgemetselde Gouden Poort, die vanaf hier goed te zien is, maakt grote indruk, maar Febe haalt haar schouders op en zegt: "Pooh, wanneer Jezus door die poort binnen wil, lukt het Hem toch wel, dom hoor".
We wandelen terug de stad in en lopen een gedeelte van de Via Dolorosa. De statiën slaan we maar over, die traditie vinden we niet zo belangrijk. We genieten van de heerlijke winkeltjes en kunnen het niet nalaten een van de mooie shops met Armeens aardewerk binnen te gaan. Altijd goed voor souvenirs.
Al souvenir-shoppend wandelen we naar de Klaagmuur. We genieten daar nogmaals van de sfeer. Nu bij daglicht en we mogen foto's maken. De vrouwelijke helft van de familie mengt zich onder de biddende vrouwen aan de rechtse (kleine) helft van de muur en het mannelijke deel begeeft zich met kippa op naar het linkse deel. Joachim houdt niet van die scheiding en is dan ook zeer verheugd over het tussenscherm heen zijn geliefde zussen en moeder te ontdekken.
Via de Armeense wijk lopen we naar ChristChurch, want we hebben daar om 17.00 uur afgesproken met achterneef Jonathan. Tevens ontmoeten we daar het Nederlands-Vlaamse gezin dat ook met ons op het vliegtuig zat, en hetzelfde plan had als ons: samen met de kinderen Israël doorkruisen.
Met Jonathan brengen we de avond door in een Jeruzalems restaurant waar we gezellig met elkaar eten en ook nog weer heel wat te weten komen over het leven in Israël.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten